سايت IRANPN  گزارش داد:  البته آلمانی‌ها با توجه به هجمه‌ی گسترده‌ای که در کلّ اروپا علیه حجاب شده و می‌شود، دیگر از این واژه‌ که گویا مانند سلاحی عمل می‌کند استفاده نکرده و لفظ «روسری» را جایگزین کرده‌اند و سعی دارند القا کنند که گرایش دوشیزگان و بانوان در آلمان به پوشش سر، فقط به عنوان یک لباس مُد می‌باشد.

 

البته خبرگزاری بیلد Bild   به ناچار اذعان می‌کند: در عین حال تا کنون هیچ تکه‌ای از لباس مانند روسری (حجاب) مورد بحث‌های داغ قرار نگرفته است، چرا که روسری بیش‌ از هر چیز، نشان از نوعی استقلال و خودمختاری مذهبی زنان دارد. البته «بیلد Bild  » واژه‌‌ی «مرتجع و زن ستیز» را به آن می‌افزاید، تا ضمن اذعان، بغض خود را نشان داده و رسالت ضدتبلیغ علیه اسلام را نیز به انجام رسانده باشد.

 

کثرت حجاب به شکل حجاب‌های متعارف در ایران (چادر، مقنعه و مانتو)، یا در ترکیه (مقنعه‌ی بلند و گشاد تا نزدیک کمر و مانتوهایی مانند چادر)، یا حجاب‌های متعارف در عرب (که بیشتر شبیه چادر مشکی است و تمام هلال صورت و دست‌ها را تا مچ می‌پوشاند)، مشکل بزرگی برای مخالفان حجاب در اروپا ایجاد کرده است، چرا که به غیر از آن که بیانگر استقلال و جرأت دینی زنان مسلمان در اروپا می‌باشد، حامل پیام اسلام بیدار، پویا و انقلابی نیز شده است. لذا آلمان‌ها بسیار مایلند که اگر گریزی از حجاب‌گرایی زنان نیست، دست کم به یک روسری قناعت کرده و زنان مسلمان با افتخار با این هیبت‌های پیام‌دار و جاذب در اجتماع حاضر نگردند. لذا شبکه خبری بیلد، برای تبلیغ روسری البته نه به عنوان حجاب، بلکه به عنوان یک جایگزین - می‌افزاید: در عین حال باید اذعان داشت که قطعاً روسری یکی از لوازم جانبی مصرفی زنان مؤمن، اما شیک و  پیرو مد روز می‌باشد.

 

بیلد می‌افزاید: این روسری‌ها در عین حال که نشان دهنده‌ی «ارزش»ها - اما به طریق محافظه‌کارانه است - با طراحی‌های زیبا، بسیار مدرن بوده و در فروشگاه‌های گران‌ترین خیابان‌ها عرضه می‌شود و به طور فزاینده‌ای مورد استقبال قرار گرفته است و البته لباس‌ها، کفش‌های پاشنه بلند و کت‌های متناسب با آن نیز طراحی می‌شود.

 

لازم به ذکر است که ترک‌ها پیشتاز طراحی این مدل‌های روسری (و البته اغلب مدهای رایج در اروپا) هستند. این گزارش می‌افزاید:  در استانبول از تابستان 2011، مجله‌ی مدی به انواع روسری اختصاص یافت به نام علاء (Âlâ  ). این مجله در 200 برگ و با صفحات بسیار زیبا،‌براق (مقوای گلاسه و یووی‌دار) منتشر شده و اقشار مذهبی تحصیل‌کرده، ثروتمند و طرفدار مد را هدف و مخاطب قرار داده است. تیراژ این مجله 40000 نسخه بوده و در آلمان نیز آبونمان‌های بسیاری دارد و صفحه فیس‌بوک این مجله از 120 هزار طرفدار برخوردار می‌باشد.

 

درج این مطالب که در قالب یک گزارش ارائه شده، تبلیغات بسیار گسترده‌ای برای این مجله و جایگزینی مدهای روسری مدرن، به جای حجاب‌های متداول می‌باشد. این خبرگزاری بلافاصله می‌افزاید: البته سابقاً روسری در ترکیه یک مد روستایی بود که آتاتورک آن را ممنوع کرد، اما با روی کار آمدن حزب رفاع و توسعه دوباره مطرح شد و ظاهر شدن همسر اردوغان با روسری، رژ لب و کیف در دست در مجامع، نشان داد که دین می‌تواند مدرن باشد.

 

این خبرگزاری به سایر مجله‌های مدهای اسلامی و روسری ترکیه مانند مجله‌ی تکبیر (Tekbir ) نیز اشاره نموده و در تبلیغ بیشتر جهت جایگزینی روسری‌های مدرن به جای حجابی که برای آنان به مثابه‌ی یک حربه‌ی سیاسی می‌باشد، می‌افزاید: این مجله از طرح‌ها جیغ و بازی با رنگ‌ها استفاده می‌کند، تا جایی که برای به دست آوردن یک تکه پارچه، به التماس می‌افتید(؟!)

 

در هر حال با توجه به این که سیاست‌گذاران تبلیغاتی آلمان به فلسفه و حدود حجاب آشنایی ندارند، به نظرشان چنین رسیده که تبلیغ جهت جایگزینی روسری‌های مدرن به جای حجاب‌های مشخص و پیام‌دار، می‌تواند از آثار مثبت حجاب – که موجب گرایش بسیاری از دختران و زنان غیر مسلمان نیز شده است – بکاهد. هر چند که این تبلیغ بیش از آن که مدل زنان مؤمنه‌ی محجبه را تغییر دهد، موجب پوشش زنانی می‌شود که مایل به پوشش هستند، اما رعایت حجاب به معنای متداول برایشان آسان نیست و در نتیجه تمام این گزارش اذعان به گسترش میل به پوشش از یک سو و تبلیغ پوشش اسلامی (اگر چه روسری) از سوی دیگر بود.

 

امید است طراحان و تولید کنندگان ایرانی ما نیز به جای تقلید از طرح‌های مشمئز کننده‌ی غربی، بتوانند بهترین و شیک‌ترین طرح‌های حجاب اسلامی را ارائه دهند. البته گام‌هایی برداشته شده است، اما دیر و کُند و غیر جاذب!